حذفهای پنهان در کتابهای قرآن ابتدایی؛ نشانهای خطرناک از انحراف خزنده در سیاست تربیتی آموزشوپرورش
تغییر و حذف گسترده مضامین قرآنی و تربیتی از کتابهای قرآن پایههای اول تا سوم ابتدایی در سال تحصیلی ۱۴۰۵‑۱۴۰۴، تنها یک «اصلاح آموزشی» نیست؛ بلکه بازتاب یک جهتگیری خطرناک و خزنده است و نفوذ ی که در لایههای پنهان وزارت آموزشوپرورش در حال رشد و تکثیر است.
تکرار تاریخ به سبک نفوذ تربیتی
در دوران پهلوی، شهید دکتر محمدجواد باهنر در متن همان نظام فاسد آموزشی، علیه آن ساختار مسلط فعالیتی خزنده و هوشمندانه داشت؛ مأموریتی تربیتی در ظاهر آرام اما در باطن براندازی فرهنگی نظام ضداسلامی شاه. او محتوای درسی را آرام و تدریجی اسلامی کرد؛ پایههای نهضت فرهنگی انقلاب را بر همین خاک خاموش کاشت.
اما تلخ اینجاست که الگوی همان نفوذ خزنده امروز با جهت معکوس، در دل وزارت آموزشوپرورش اسلامیِ جمهوری اسلامی بازتولید میشود. آنچه در دهه ۵۰ به سود اسلام بود، اکنون در دهه ۱۴۰۰ علیه انقلاب اسلامی عمل میکند.
اکنون جریانهایی در دل سازمان پژوهش به همان آرامی، همان سکوت و همان روش تدریجی، در حال تغییر پنهانی محتوای دینی و قرآنی آموزش رسمی جمهوری اسلامی هستند.
تغییرات کتابهای قرآن ابتدایی نشانهی آشکار این پروژه است؛ حذف پیامهای قرآنی، کنار گذاشتن نمادهای دینی مانند نماز و اهلبیت(ع)، و جایگزینی محتوای خنثی و سکولار تربیتی، همه شواهد یک جنگ نرم خزندهاند.
شهید باهنرِ براندازان کیست؟
اگر آن روز، شهید باهنر با سلاح ایمان و علم در دل نظام پهلوی نفوذ کرد تا بذر انقلاب اسلامی را بکارد؛ امروز، در همان ساختمان و در همان نام نهاد مقدس «سازمان باهنر»،
گروهی دیگر با همان روش خزنده، اما با هدف براندازی محتوا و ایمان نسل انقلاب فعالیت میکنند. شعارشان «تولید محتوای نو» و «بهروزرسانی» است، اما نتیجهشان سکولاریزهکردن آموزش قرآن در نوباوگان این انقلاب.
بهراستی باید پرسید: شهید باهنرِ امروز کیست؟ آیا آنکه میراث او را حفظ میکند یا آنکه با نام او، بر ارزشهایش تیغ میکشد؟
چهرههای پنهان در ساختار پژوهش آموزشوپرورش باید پاسخ دهند که این مسیر خزنده از کجا هدایت میشود و چرا هیچ مرکز تخصصی قرآنی یا شورای دینی از تغییرات عظیم در محتوای قرآن ابتدایی خبر ندارد؟
یک مطالبهی ملی
مطالبهی اصلی دغدغهمندان تعلیموتربیت، توقف فوری چاپ و توزیع کتابهای قرآن جدید و بازگشت به اسناد مصوب و محتوای اصیل قرآنی است.
باید پیش از آنکه ایمان کودکان قربانی “نوآوریهای خزنده” شود، صدای کارشناسان شنیده شود.
آموزش قرآن در مدرسه، سنگر ثبات ایمانی نسل آینده است، نه میدان آزمایش سلیقههای سکولار مدیران موقت.
امروز، اگر شهید باهنر زنده بود، بیتردید در برابر این روند ایستاده و فریاد میزد:
مراقب باشید! نفوذ همیشه آرام آغاز میشود؛ اما پایانش، فروپاشی ایمان نسلهاست.
به قلم جمعی از دغدغهمندان تعلیموتربیت دینی کشور
به نظرم قرآن واقعا لازمه برای بچه ها ، اماسوره ها طولانی ومطالب آموزشیش حجمش گسترده، یادگیریش سنگین چون با بچه ها کار می کردیم می دیدیم و اقعا البته یه کم سوره ها کوتاه تر شده الان یه کم سبکتر شده ، چهارم و پنجم ،ششم هم سنگین و همچنین درس ریاضی
سلام و درود بر شما
شکی نیست که محتوای درسی قابل اصلاح و بهتر شدن است. اما حذف عنوان درسی و یا معارف انقلاب اسلامی و معارف اهل بیت علیهم السلام بدون مبنای علمی و پژوهشی در چنین شرایطی موضوع دیگری است که نباید مورد غفلت جامعه دینی قرار گیرد.